De hortus Botanicus in Haren. Daar hebben we ooit de inspiratie opgedaan voor een Keltische Boomcirkel. Daar hebben we ook ooit wat kastanjes opgeraapt. En in potjes gedaan. Op Veld voor Verder is één van die kastanjes uitgegroeid tot een best aardige vadermoederboom. We zijn met een groep leerlingen wel eens aan het tellen geweest. Zoveel kaarsjes, zoveel bloemetjes per kaars waarvan er zoveel uitgroeien tot kastanje. En uit het boek The wizard and the Prophet van Charles C. Mann hebben we onthouden dat als alle omstandigheden honderd procent voordelig zijn voor een soort die soort ook honderd procent succesvol is in de voortplanting 🙂
Het zou ons niet verbazen als er in 2022 op z’n minst duizend kastanjes uit de kastanjeboom die we in 2008 plantte zijn gevallen. Dat hadden er 10.000 kunnen zijn. En het zou ons ook niet verbazen als we er daarvan 500 hebben opgeraapt en hebben opgeslagen in vruchtbare aarde. En de ervaring leert inmiddels dat die allemaal ontkiemen.
Meer bomen nu zou overbodig zijn als we massaal de bodem met rust zouden laten en zaailingen hun werk zouden laten doen. Dan kwam ons land wel weer in balans. Niks niet uitgraven en oogsten en planten. Maar de zeer succesvolle diersoort mens intervenieert enorm en eist bodem op voor voortplanten, overleven, wonen, werken, mobiliteit, recreëren. Dat knelt. Een kastanjeboom kan een kroon krijgen van zo’n 500 vierkante meter. De gemiddelde Nederlander zit op 2300 vierkante meter. Het zou voor bomen een kleine moeite zijn om in een paar jaar ons land vol te groeien als de omstandigheden optimaal worden. Gaat niet gebeuren. In tegendeel.
Volgens het hiervoor genoemde boek leert de ervaring dat elke succesvolle soort aan het eigen succes ten onder gaat. Er is geen enkele aanwijzing dat dat voor mensen anders zou zijn.
In die tussentijd hebben we hier voor 80.000 vierkante meter kastanje zaailingen liggen. Heeft iemand nog bodem over?
BODEM EN BOMEN 